OVER ONS

Waarom is schuren op het werk zo eng? Dat blijft me boeien. Ik werk nu ruim tien jaar als (team) coach en trainer en de meest voorkomende vraag is: ‘help ons beter te leren aanspreken’.
Toegegeven; aanspreken vind ik ook nog wel eens lastig. Dat balanceren tussen vriendelijk en eerlijk. Maar het brengt zoveel: opluchting, duidelijkheid en soms ook nog je gelijk of waardering.
Ik kan best pittig aanspreken (zegt men). Systemisch werk maakt me milder. Ik zoom uit en zie patronen die soms vanuit thuis ook op het werk ingezet worden. Mijn eigen patroon, opgegroeid in een horecanest, maakt dat ik wil dat iedereen een plekje aan tafel heeft en aan bod komt. En ook dat wat onder tafel speelt ‘op tafel’ komt en besproken
wordt.
Esther van de Wouw

Persoonlijk verwonder ik me nog steeds, of misschien wel steeds meer, over hetgeen ons ‘overkomt’ tussen de keuken- en de vergadertafel, wat doen we thuis wel en op ons werk niet.
Of andersom.
In mijn werk bemoei ik me gevraagd en ongevraagd met mensen, teams en organisaties.
Als jongste geboren in een Rotterdams gezin van vijf, naar men zegt een zondagskind, mogelijk beetje autoriteitsgevoelig, beweeg me makkelijk in het ongemak (vooral van anderen), maak zware zaken graag bespreekbaar en licht.
Kan lekker doorpakken en laat me aanspreken
(vind ik zelf ).
Elske van Eijndhoven

In ons team is het fantastische idee ontstaan om ‘iets’ te doen met Cirkel van Spreken: uitspreken, bespreken, afspreken en aanspreken. Daar gaat De Cirkel en veel van ons werk over.
Aan de slag dus. Eerst maar eens starten met uitspreken en bespreken. Er tijd voor maken. In januari 2024 gaan we een paar dagen naar Friesland. Om het idee uit te werken. De ideeën vliegen over tafel, het worden er steeds meer. Wat een energie komt er vrij. We lachen, zoeken, halen er te veel theorie bij, twijfelen en creëren. Kraken het af en zijn er laaiend enthousiast over. Het voelt als een goed idee.
Na de eerste dag ligt er een concept. Op dag twee gaat het gesprek verder.
Een deel van het team wordt al ongeduldig, sommigen zijn toe aan afspraken maken.
Een paar mensen willen zich nog uitspreken en een enkeling valt stil.
Vooralsnog blijven we bespreken. We cirkelen, zo voelt het ook: rondcirkelen.
Aan het einde van de dag is het zover, we maken afspraken. De taken worden verdeeld.
De afspraak wordt gemaakt dat alle teksten voor het boekje op 1 mei klaar zullen zijn.
Het is 1 mei, veel afspraken zijn gehaald en een aantal ook niet. We gaan weer bespreken.
Nieuwe ideeën ontstaan. Vanuit persoonlijke drijfveren liggen de wensen net anders.
Afspraken worden niet nagekomen en vooralsnog vinden we dat prima. Totdat we elkaar aanspreken op de deadlines die steeds verschuiven. Op 1 september is dan toch het boekje klaar.
Tijd voor een feestje.
Wellicht ken je het model al? Wij danken Cora Smit, grondlegger van dit gedachtegoed.
Wij hebben het vrij vertaald en specifiek gemaakt voor teams.